Ik ben boos
De belangen van Oostzaan worden in de regio niet altijd serieus genomen. Dat speelt nu bij een regionale aanbesteding van WMO Arrangementen.
Er zijn de laatste tien jaar veel extra taken bij de gemeente terecht gekomen. Een zeer belangrijke taak is de Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). Dat is nu echt een taak waar onze inwoners iets van merken. Zo bieden we onder de WMO Arrangementen Hulp bij de Huishouding, Dagbesteding, Begeleiding en Kortdurend verblijf aan voor inwoners die dat nodig hebben. Als kleine gemeente moeten we alle zeilen bijzetten om die verantwoordelijkheid naar behoren te bekostigen. Vooral ook omdat Oostzaan vergrijst en dus de vraag naar ondersteuning gestaag toeneemt.
Het Rijk heeft die taak bij ons neergelegd met een bezuiniging en heeft vervolgens een verplichte regionale aanbesteding ervan ingesteld. Bij regionale samenwerking lever je altijd wat zeggenschap in waar tegenover staat dat je de deskundigheid van onze grote buren kunt benutten. Niets mis mee, maar als het puntje bij paaltje komt ben je lokaal aansprakelijk voor wat regionaal is geregeld.
Voor deze aanbesteding heeft men besloten tegen onze wens in, dat Oostzaan is ingedeeld in een subregio met Landsmeer en Waterland. Tot nu toe hoorden we bij Zaanstad en Wormerland en dat beviel prima. De nieuwe subregio is niet aantrekkelijk voor zorgaanbieders. Relatief weinig inwoners op groot oppervlak en dus veel reistijd. Ook zijn er weinig mogelijkheden voor dagbesteding. De wachtlijsten zullen groeien.
Bovendien zit Wormerland bij Zaanstad in een subregio en daardoor worden onze ambtenaren extra belast.
Ambtelijk en bestuurlijk zijn we onvoldoende gehoord in de voorbereidingen, dus nu ga ik de barricaden op om negatieve effecten voor Oostzaners te voorkomen.