Details

Gepubliceerd: 04 juli 2025

Ik ben boos

De belangen van Oostzaan worden in de regio niet altijd serieus genomen. Dat speelt nu bij een regionale aanbesteding van WMO Arrangementen.

Er zijn de laatste tien jaar veel extra taken bij de gemeente terecht gekomen. Een zeer belangrijke taak is de Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). Dat is nu echt een taak waar onze inwoners iets van merken. Zo bieden we onder de WMO Arrangementen Hulp bij de Huishouding, Dagbesteding, Begeleiding en Kortdurend verblijf aan voor inwoners die dat nodig hebben. Als kleine gemeente moeten we alle zeilen bijzetten om die verantwoordelijkheid naar behoren te bekostigen. Vooral ook omdat Oostzaan vergrijst en dus de vraag naar ondersteuning gestaag toeneemt.

Het Rijk heeft die taak bij ons neergelegd met een bezuiniging en heeft vervolgens een verplichte regionale aanbesteding ervan ingesteld. Bij regionale samenwerking lever je altijd wat zeggenschap in waar tegenover staat dat je de deskundigheid van onze grote buren kunt benutten. Niets mis mee, maar als het puntje bij paaltje komt ben je lokaal aansprakelijk voor wat regionaal is geregeld.

Voor deze aanbesteding heeft men besloten tegen onze wens in, dat Oostzaan is ingedeeld in een subregio met Landsmeer en Waterland. Tot nu toe hoorden we bij Zaanstad en Wormerland en dat beviel prima. De nieuwe subregio is niet aantrekkelijk voor zorgaanbieders. Relatief weinig inwoners op groot oppervlak en dus veel reistijd. Ook zijn er weinig mogelijkheden voor dagbesteding. De wachtlijsten zullen groeien. 

Bovendien zit Wormerland bij Zaanstad in een subregio en daardoor worden onze ambtenaren extra belast.

Ambtelijk en bestuurlijk zijn we onvoldoende gehoord in de voorbereidingen, dus nu ga ik de barricaden op om negatieve effecten voor Oostzaners te voorkomen.

Details

Gepubliceerd: 29 mei 2025

Gezonde reactie op een zieke omgeving

De gemeente moet nu de Hervormingsagenda Jeugd uitvoeren die in Den Haag is vastgesteld. Een kernbegrip daarin is ‘Normaliseren’. Daar sta ik achter. Ik geloof dat we jeugdhulp beter maken door kinderen eerder en dichterbij te ondersteunen. Niet elk probleem is een stoornis. We moeten hen niet in de steek laten, maar ook niet te snel een label geven.
Een aantal gemeenten wil dat de jeugdhulp wordt overgenomen door het Rijk. Sinds 2015 is het een taak van de gemeente. Daarbij werd een flinke bezuiniging op de jeugdzorg doorgevoerd. Sindsdien is de vraag naar jeugdhulp steeds meer gegroeid en stegen ook de prijzen van de zorgaanbieders. Het geld dat we kregen van het Rijk voor de jeugdhulp bleef daarbij achter zodat we steeds meer uit eigen middelen moesten inzetten. Kinderen hebben recht op hulp als ze in de knel zitten. Maar het lijkt op dweilen met de kraan open.
Hoe komt dat toch? In een column kan ik daar niet al te diep op ingaan. Ik denk dat er meer kan worden gedaan om te voorkomen dat kinderen worden doorverwezen naar dure specialistische jeugdhulp. Met meer aandacht en ondersteuning voor de rol van de omgeving, zoals familie, school en buurt kunnen verwijzingen naar specialisten en ook uithuisplaatsingen worden voorkomen. Gemeente Oostzaan kan via Centrum Jong en samen met scholen in passend onderwijs bijdragen aan die ondersteuning. Ook jongerenwerk kan helpen.
Extreem gedrag van kinderen is vaak een gezonde reactie op een zieke omgeving. Opgroeien in armoede of met geweld en verwaarlozing heeft invloed op hun gedrag. Ook is bijvoorbeeld gebleken dat de vele vechtscheidingen leiden tot een stijging van de vraag naar jeugdhulp. En de giftige rol die de social media spelen, leidt ook niet tot gezond gedrag.
In Oostzaan hebben we een jeugdteam. We zetten in op het voorkomen van doorverwijzingen. We proberen waar nodig de rol van de omgeving van de kinderen te versterken. Ook werken we met gezinscoaches die bij grote problemen intensieve steun kunnen geven om het leven weer op orde te krijgen. We mogen kinderen die hulp nodig hebben niet in de steek laten.